sobota, 1 czerwca 2013

Koronki z Calais



Koronki z Calais

O najdroższych i najdelikatniejszych koronkach na świecie regularnie mówi się w mediach przy okazji ważnych wydarzeń ze świata show biznesu, a nawet polityki. Tak też było przy okazji otwarcia tegorocznej, 66-tej, edycji festiwalu w Cannes  przez film Wielki Gatsby.

Włoski dom mody, Prada który wykonał kostiumy do filmu, zamówił do tego celu prawie 1,5 km koronki z Calais. Jest to zupełnie zrozumiale biorąc pod uwagę fakt, że akcja filmu dzieje się w latach 20-tych XX-go wieku, a więc w okresie w którym użycie koronek w modzie osiągnęło swoje apogeum.

Fabryki produkujące koronki z Calais przyzwyczajone są do współpracy z największymi światowymi kreatorami mody czy też kostiumów do filmów. Jednak ich pracownicy są szczególnie dumni gdy ich koronki zdobią sukienki pierwszej damy Stanów Zjednoczonych Michelle Obama, czy też suknię ślubną Kate Middleton, a wiec przyszłej królowej Wielkiej Brytanii. Należy tutaj dodać, iż wraz z diademem francuskiego złotnika Cartier i szampanem Pol Roger, koronki z Calais, a dokładniej z Caudry  były francuskimi akcentami (swoistymi French touch) wydarzenia, które zostało okrzyknięte ślubem stulecia. 

Koronki z Calais należą do dziedzictwa Francji i są chronione jak na dziedzictwo przystoi. Gdy w końcu lat 90-tych jedna z dziesięciu fabryk produkujących słynne koronki znalazła się na celowniku chińskich inwestorów, których jedynym celem była delokalizacja maszyn produkcyjnych do Chin, reakcja Francji była natychmiastowa. Maszyny służące do produkcji koronek, zwane Leavers’ami,  zostały wpisane na listę zabytków francuskich, nie mogąc tym samym opuścić terenu Francji. Ten incydent szpiegostwa ekonomicznego znany jest pod nazwą Sprawa Koronek z Calais.
 
Paradoksalnie, ta delikatna koronka jest produkowana na urządzeniach ważących ponad dziesięć ton, są to maszyny Leavers, których nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego inżyniera, który udoskonalił wynalazek John’aHeathcoat’a. Otóż w początku XIX wieku, ten młody mechanik obserwując koronczarki, postanowił uprzemysłowić proces produkcji koronek, które to do tej pory robione były wyłącznie ręcznie. Pierwsze maszyny pochodzące z Anglii, zostały zainstalowane w Calais, a potem w pobliskim Caudry w 1820 roku i współcześnie Francja posiada 90% wszystkich maszyn typu Leavers. 

W 2009 roku, w dawnej fabryce koronek znajdującej się w centrum Calais, zostało otworzone Muzeum Koronki i Mody. Na powierzchni 3000m², dzięki stałej wystawie, jak też wystawom tymczasowym można zapoznać się zarówno z aspektami technicznymi produkcji koronek jak też z ich zastosowaniem w modzie Hot Couture lub też luksusowym Prêt à Porter.