Mansardowy dach

Francuska Architektura – Mansardowy dach

"Bardzo szanuje Francję. Uwielbiam Paryż, moja babcia urodziła się w Wersalu. Wasza architektura  posiada taką  gracje;  jest to odnośnik, który wszyscy próbują naśladować." 
Wypowiedz Boris`a Johnson`a ,mera Londynu, w dzienniku La voix du Nord z 18-go kwietnia 2013 roku.

Bardzo dużo jest przykładów na gracje architektury francuskiej, tym bardziej że każdy region i każda epoka mają własny styl. Aby zilustrować gracje, o której mówił mer Londynu wybraliśmy jeden z elementów architektury francuskiej, a mianowicie mansardowy dach. Nie jest on zarezerwowany tylko dla ekskluzywnych kamienic paryskich, czy też zamków lub dworków, ale regularnie spotyka się tego typu dach w nowo budowanych kamienicach lub domach.

Skąd nazwa dachu mansardowego? Pochodzi ona od nazwiska architekta, który rozpowszechnił (lecz nie wynalazł) właśnie ten typ dachu. Chodzi o François Mansart, który żył i tworzył w pierwszej połowie XVII go wieku. Jednak tak zwany  „złamany dach”,  nazwany później mansardowym,  po raz pierwszy został użyty w architekturze w połowie XVI go wieku, przy renowacji Luwru, przez innego architekta francuskiego, Pierra Lescot.

Chociaż większość budowli zaprojektowanych przez François Mansart niestety już została zniszczona to jeszcze za jego życia uważano, iż główne cechy architektury Mansarda to szlachetność i majestat. Dodatkowo Francois Mansart był perfekcjonista i nie znosił braku gustu. Wszystko to sprawiło, iż był najważniejszym architektem swojej epoki.